ഏകാന്തതയുടെ ആനന്ദവും, ചിന്തകളുടെ സൗന്ദര്യവും, ഭാവാനാലോകത്തിന്റെ  മാസ്മരികതയും  അനുഭവിക്കുന്ന അവസരങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും ഞാൻ എന്നോടു തന്നെ എന്റെ പഴയ കഥകൾ പറയാറുണ്ട്! എന്റെ സ്വന്തം കഥ!. ഓർമകളുടെ അടിത്തട്ടിൽ ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നവ മാത്രം. അതിനു വേറെ വർണ്ണ-വ്യാഖാനങ്ങൾ ഒന്നും നൽകിയില്ല. അതൊന്നും മറ്റൊരു രൂപത്തിലോ രീതിയിലോ ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നൊരിക്കലും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല! ‘അതങ്ങിനെയതിനാലാണ് ഞാനിന്നിങ്ങനെ!’ എന്നു മാത്രം ആശ്വസിച്ചിരുന്നു!. പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് പകർത്തേണ്ടതോ, പഠിക്കേണ്ടതോ ആയ ഒന്നും തന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിലോ ഈ കുറിപ്പുകളിലോ ഉണ്ടെന്നുള്ള യാതൊരു സങ്കല്പവും എനിക്കില്ല. പക്ഷെ എന്റെ അനുഭവങ്ങൾ എന്നോടുതന്നെ തുറന്നുപറയുമ്പോൾ എനിക്കുണ്ടാകുന്ന ഒരനുഭൂതി അത്യധികം രസകരമായി തോന്നി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എഴുത്തു തുടങ്ങി. മാത്രമല്ല, ലോകത്താകമാനം ഇന്നു ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന മനുഷ്യരാശി ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത കൊറോണയെന്ന ഭീകര മഹാമാരിയെപ്പേടിച്ചു അടച്ചിട്ട ഗേറ്റുകൾക്കും, വാതിലുകൾക്കും പിന്നിൽ ജീവനു വേണ്ടി – അല്ല ജീവിതത്തിനുവേണ്ടി പകലന്തിയോളം പലതിലിടപെട്ടിട്ടും ആത്മ സംതൃപ്തികിട്ടാത്ത ഒരു കാലത്താണ് എന്റെ പഴയ ജീവിത സംഭവങ്ങളെ കോർത്തിണക്കാനുള്ള ശ്രമം ആരംഭിച്ചത്. ആ ശ്രമം താൽക്കാലികമായെങ്കിലും പൂർത്തീകരിക്കുവാൻ അഞ്ചു വർഷങ്ങൾ വേണ്ടിവന്നു. എഴുപതുകളിലേക്കു കടക്കുന്ന എന്റെ ബാംഗ്ലൂർ ജീവിതത്തിനു അമ്പതു വർഷം തികയുന്ന അവസരത്തിൽ ആ ഓർമകളെല്ലാം ഒരു പുസ്തക രൂപത്തിലാക്കി നിങ്ങളുടെ മുന്നിൽ സമർപ്പിക്കുന്നു. ജീവിതം അടയാളപ്പെടുത്തുവാൻ വേണ്ടി..!

എന്റെ കഥയും കാര്യങ്ങളും ഏറ്റവും കൂടുതൽ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതു ജീവിത സഖി ചന്ദ്രികയോടുതന്നെയാണ്.  പിന്നെ കൂടുതൽ ജീവിതാനുഭവങ്ങൾ    പങ്കിട്ടിരുന്നത് അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളോടും. പക്ഷെ പലപ്പോഴായി പറയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്ന പല കഥകളും അപ്പോഴുണ്ടായിരുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾകൊണ്ട് പൂർത്തിയാക്കുവാൻ  കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല. ജീവിതത്തിൽ ഒരു മനുഷ്യൻ അനുഭവിക്കാവുന്നതിന്റെ പരമാവധി കഷ്ടപ്പാടുകളും, ദുരിതങ്ങളും ഒപ്പം അത്യധികം സന്തോഷങ്ങളും അനുഭവിച്ച എന്റെ ജീവിതം എന്നെ സംബധിച്ചിടത്തോളം ഒരു വൻ വിജയം തന്നെയായിരുന്നു. ജീവിതത്തിൽ ലഭിച്ച എല്ലാ കഴിവുകളും, സാഹചര്യങ്ങളും അധികാരങ്ങളും സഹജീവികളുടെയും നന്മക്കായി ഉപയോഗിക്കുവാൻ കഴിഞ്ഞുവെന്നുള്ളതാണ് എടുത്തു പറയത്തക്ക നേട്ടം. ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ തുറകളിലുമുള്ള സൗഭാഗ്യങ്ങളും അതിൻറെ നന്മകളും പൂർണമായി ആസ്വദിക്കുവാൻ  കഴിഞ്ഞെന്നുള്ള മറ്റൊരു നേട്ടവുമാണ് ഈ ജീവിതസായാഹ്ന വേളയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സംതൃപ്തി നല്കുന്നതും.